Lekcja 1

¡Hola! (Cześć!)

Z ogromną przyjemnością witam Cię na prowadzonym przeze mnie kursie języka hiszpańskiego! Mam na imię Kasia, ukończyłam filologię hiszpańską na Uniwersytecie Jagiellońskim i od 6 lat uczę tego pięknego języka. Poza tym od zawsze fascynuję się kulturą Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej oraz wszystkim, co hiszpańskie i latynoamerykańskie.

W trakcie pierwszej części kursu nauczę Cię podstaw słownictwa i gramatyki hiszpańskiej, dzięki czemu będziesz mógł szybko zacząć używać tego języka do codziennej komunikacji na podstawowym poziomie.

Język hiszpański (zwany też "castellano" - kastylijski) jest trzecim językiem na świecie pod względem liczby ludzi nim mówiących (obecnie tę liczbę szacuje się na ok. 400 milionów).

Jest to oficjalny język w Hiszpanii oraz w większości krajów Ameryki Łacińskiej. Jest on także niezwykle popularny w Stanach Zjednoczonych, ze względu na ogromną liczbę emigrantów hiszpańskojęzycznych. Szacuje się, że liczba osób uczących się języka hiszpańskiego na całym świecie rośnie systematycznie z roku na rok.

A zatem jest mi ogromnie miło powitać Cię w gronie tych osób.

Rozpocznijmy naszą przygodę z hiszpańskim!



W trakcie naszej pierwszej lekcji nauczę Cię podstawowych zwrotów, które umożliwią Ci przedstawienie się i przekazanie podstawowych informacji o sobie. Poznasz również pytania, dzięki którym i Ty będziesz mógł/mogła dowiedzieć się czegoś o swoim hiszpańskojęzycznym rozmówcy.

Na początek zobacz taki zwrot:

"Soy Kasia".

"Soy" w języku hiszpańskim znaczy "jestem".

Zauważ, że - tak samo jak w języku polskim - nie używa się w tym zwrocie zaimka osobowego "ja" (można powiedzieć "ja jestem", ale wystarczy też samo "jestem"). Zresztą zasada użycia zaimków osobowych "ja", "ty" itd. jest podobna jak w języku polskim, co jest znacznym ułatwieniem dla uczących się hiszpańskiego.

Zatem gdy chcemy się przedstawić, powiemy np.:

"Hola, soy Kasia" - "Cześć, jestem Kasia".

"Hola, soy Paweł" - "Cześć, jestem Paweł".

"Hola, soy Marta" - "Cześć, jestem Marta".
A teraz, kiedy wiesz już jak się przedstawić, nauczę Cię jak możesz zapytać o imię swojego rozmówcę. Zwróć uwagę na znaki zapytania i wykrzykniki, są podwójne, jeden tradycyjnie pojawia się na końcu pytania lub zdania wykrzyknikowego, a drugi - odwrócony - to pytanie lub zdanie rozpoczyna. Dla nas może wyglądać to trochę dziwnie, ale tak jest właśnie poprawnie po hiszpańsku.

"¿Quién eres?" - "Kto ty jesteś?"

"Quién" w języku hiszpańskim oznacza "kto"
"eres" oznacza "jesteś"

Zwróć uwagę, że w tym pytaniu również nie używamy zaimka osobowego (brak jest słówka "ty"), pomimo że w języku polskim w tym akurat pytaniu ten zaimek występuje.
Jeśli tylko masz taką możliwość, poćwicz z drugą osobą poznane wyżej pytanie i odpowiedź, a jeśli nie masz takiej możliwości, to zwyczajnie powtarzaj sam/sama na głos.

Teraz, kiedy już potrafisz się przedstawić, nauczę Cię jak powiedzieć skąd pochodzisz i jak zapytać o pochodzenie Twojego rozmówcę.

"Soy de Polonia" znaczy "jestem z Polski".

"soy" jak zapewne pamiętasz znaczy "jestem"

"de" znaczy "z"

"Polonia" to po hiszpańsku oczywiście "Polska"

Przykładowo, ktoś kto pochodzi z Niemiec powie: "Soy de Alemania", a ktoś, kto pochodzi z Anglii, powie: "Soy de Inglaterra".
Natomiast aby zapytać rozmówcę o jego pochodzenie, powinieneś zadać następujące pytanie:

"¿De dónde eres?" czyli "Skąd jesteś?"

"de dónde" oznacza w języku hiszpańskim "skąd"

"eres" poznałeś już wyżej i wiesz, że oznacza ono "jesteś"

A teraz, kiedy wiesz już jak powiedzieć kim jesteś i skąd pochodzisz, dowiesz się jak poinformować Twojego rozmówcę o tym gdzie mieszkasz i zadać mu odpowiednie pytanie.

"Vivo en Cracovia" oznacza "Mieszkam w Krakowie".

"vivo" znaczy "mieszkam"

"en" to w języku hiszpańskim "w"

a "Cracovia" to rzecz jasna "Kraków"
Całe zdanie będzie zatem brzmiało:
Ktoś, kto mieszka w Warszawie powie: "Vivo en Varsovia", osoba mieszkająca w Gdańsku powie: "Vivo en Gdańsk", a ta mieszkająca np. w Londynie powie: "Vivo en Londres".
Kiedy chcesz zadać komuś pytanie o miejsce jego/jej zamieszkania, to pytasz w następujący sposób:

"¿Dónde vives?" czyli "Gdzie mieszkasz?"

"dónde" oznacza "gdzie" i nie myl go z "de dónde", które jak już zapewne zapamiętałeś znaczy "skąd"

"vives" to po hiszpańsku "mieszkasz"
Pytanie to w całości będzie brzmiało:


Na zakończenie naszej pierwszej lekcji postaraj się odpowiedzieć jeszcze raz, tym razem zupełnie samodzielnie, na te trzy poznane wyżej pytania:

a) ¿Quién eres?
........................................

b) ¿De dónde eres?
........................................

c) ¿Dónde vives?
........................................

To wszystko, co przygotowałam dla Ciebie na nasze pierwsze spotkanie. Mam nadzieję, że z przyjemnością przystąpisz do dalszej nauki tego języka wraz ze mną. Zapraszam Cię już teraz na kolejną lekcję, w której poznasz nowe ciekawe słówka i zwroty.

Koniecznie zrób także wszystkie ćwiczenia do tej lekcji (znajdziesz je w zakładce "Ćwiczenia"), aby dobrze zapamiętać nowe wiadomości.

Do zobaczenia!

Po hiszpańsku "Do zobaczenia!" brzmi "¡Hasta luego!".

"hasta" znaczy "do"

"luego" oznacza "później"

Zatem "¡Hasta luego!" dosłownie znaczy "Do później", a tłumaczymy to jako "Do zobaczenia".

¡Hasta luego! I do następnej lekcji!

Kasia

Dodatek: Zasady wymowy dla liter i sylab występujących w tej lekcji
b	wymawia się jak dźwięk pomiędzy polskim "b" i "w"
c	stojące przed e, i wymawia się jak dźwięk pomiędzy polskim "f" i "s", ale ta wymowa stosowana jest w środkowej i północnej Hiszpanii, natomiast na południu Hiszpanii, na Wyspach Kanaryjskich i w Ameryce Łacińskiej dźwięk ten wymawia się jak polskie "s". W pozostałych przypadkach c przed a, o, u wymawia się jak "k".
ch	wymawia się jak dźwięk pomiędzy polskim "cz" i "ci"
g	przed e, i wymawiane jest jak polskie "h"; przed a, ue, ui, o, u wymawiane jest jak polskie "g", występują również dźwięki güe, güi, które wymawiamy jak "głe", "głi"
h	nie wymawia się w języku hiszpańskim
j	wymawia się zawsze jak polskie "h"
ll	wymawia się jak dźwięk zbliżony do polskiego "j", "dź" lub "ź", w zależności od kraju i regionu, choć brzmienie "ź" jest charakterystyczne dla Argentyny i Urugwaju
ñ	wymawiane jest jak polskie "ń"
q	występuje tylko w połączeniach que, qui i wymawiane jest jak "ke", "ki"
v	brzmi identycznie jak hiszpańskie "b"
z	wymawia się jak dźwięk pomiędzy polskim "f" i "s" lub jak "s", to ostatnie w Ameryce Łacińskiej i w niektórych regionach Hiszpanii