Lekcja 1

Hello! (Cześć!)

Cieszę się, że mogę Cię powitać na pierwszej lekcji internetowego kursu języka angielskiego dla początkujących. Jeśli chciałbyś nauczyć się angielskiego siedząc wygodnie przed własnym komputerem i optymalnie wykorzystując swój czas, mój kurs jest właśnie dla Ciebie. A jeśli już uczyłeś się angielskiego wcześniej, ale efekty nie są dla Ciebie zadowalające, również zapraszam do mnie – spróbuj nauki w zupełnie nowym stylu!

Mam na imię Patrycja i jestem – z zawodu i z pasji – lektorem języka angielskiego. Już od ośmiu lat uczę angielskiego w szkołach podstawowych, gimnazjach, liceach i na wyższych uczelniach we Wrocławiu. Pracuję także jako lektor w prywatnych szkołach językowych. Zawsze w pracy nad językiem największy nacisk kładę na komunikację. Dlatego też kurs, który właśnie rozpoczynasz, będzie tak skonstruowany, żebyś po jego ukończeniu mógł przede wszystkim swobodnie porozumiewać się z innymi w języku angielskim.

Mam nadzieję, że nauka będzie dla Ciebie nie tylko owocna, ale i przyjemna. Żebyś mógł utrwalić sobie przerobiony materiał, po każdej lekcji będzie na Ciebie czekało kilka ćwiczeń. A gdyby coś Ci uciekło i chciałbyś sobie to szybko przypomnieć, to pomogą Ci w tym ściągi.

Po piętnastej lekcji niniejszego kursu będziesz mógł sprawdzić swoją wiedzę w teście końcowym.

Zapraszam Cię bardzo serdecznie i życzę miłej i owocnej nauki!


Kiedy spotykasz kogoś po raz pierwszy, prawdopodobnie na wstępie będziesz musiał się przedstawić, a być może i poprosić osobę, z którą rozmawiasz, żeby zrobiła to samo. I tego właśnie nauczysz się podczas dzisiejszej lekcji.
Poznasz również kilka dodatkowych zwrotów, dzięki którym będziesz mógł powiedzieć nowo poznanej osobie na przykład skąd jesteś i gdzie mieszkasz, czy uzyskać od niej te informacje.

Od czego zaczniemy?

Na początek nauczę Cię podstawowej rzeczy, mianowicie jak się przywitać po angielsku. Jak to zrobić? A pamiętasz może, jak ja się z Tobą przywitałam na początku tej lekcji?

Wiesz już? Oczywiście! Powiesz: „Hello!”, co znaczy „Cześć!”.


Idąc dalej, „imię” to po angielsku „name”.


Na początku dzisiejszej lekcji przedstawiłam Ci się w języku polskim. Gdybym chciała to zrobić po angielsku, powiedziałabym: „My name is Patricia”. Patricia to angielska wersja mojego imienia.

„My” oznacza „moje” – gdyby przetłumaczyć dosłownie to zdanie, trzeba by powiedzieć: „Moje imię jest Patrycja”. Nie brzmi to do końca po polsku, to fakt. Mówię Ci o tym tylko dlatego, żebyś wiedział, skąd się w tym zdaniu wzięło słowo „moje”. Posłuchaj teraz, jak się wymawia to słowo, a potem całe zdanie.


Tak samo jak w języku polskim, w angielskim istnieje także skrócona forma tego komunikatu. Zamiast mówić „My name is…”, czyli „Mam na imię…”, możesz powiedzieć po prostu „Jestem…”, czyli „I am…”, albo jeszcze krócej – „I’m…” (o skrótach opowiem Ci na jednej z najbliższych lekcji). Posłuchaj, jak to się wymawia:


No dobrze, przedstawiłam się. A teraz chciałabym dowiedzieć się, jak Ty masz na imię. Dlatego zapytam: „What’s your name?”, bo tak po angielsku brzmi to pytanie (i znowu, gdyby je przetłumaczyć dosłownie, wyszłoby nam: „Jakie jest Twoje imię?”; być może więc domyślasz się już, że „your” znaczy „twoje”).

Posłuchaj i spróbuj powtórzyć:


Pierwsze koty za płoty. Teraz możemy już z poznanych zwrotów ułożyć mini-dialog. Przeczytaj go sobie głośno, w ostatnim zdaniu dodając na końcu swoje imię.

- Hello! My name is Patrycja. What’s your name?
- My name is...

Kiedy się przedstawiamy, a potem pytamy naszego rozmówcę o imię, nie musimy koniecznie powtarzać długiego pytania: „What’s your name?”. Wystarczy, że powiemy: „And yours?”. Co prawda „yours” znaczy „twoje”, ale tak naprawdę po polsku to pytanie przetłumaczymy jako: „A ty?”. Powtórz po mnie:


Spójrz jeszcze raz na nasz przykładowy dialog, tym razem ze skróconą wersją pytania.

- Hello! My name is Patrycja. And yours?
- My name is...

„Name” to „imię”. A jak przedstawić się z nazwiska?
Jeśli chcesz to zrobić, musisz użyć słowa „surname”, czyli właśnie „nazwisko”.


Reszta pozostaje bez zmian. Zresztą zobacz sam:


Spróbuj teraz przeczytać poniższe zdanie, w miejsce kropek wstawiając własne nazwisko:

My surname is...

Na tym oczywiście nie koniec rozmowy. Kiedy już dowiesz się, jak ktoś ma na imię czy nazwisko, być może będziesz go jeszcze chciał zapytać, skąd jest. „Skąd jesteś?” to po angielsku: „Where are you from?”. Posłuchaj i powtórz:

Ćwiczenie wymowy

Zanim przejdziemy do odpowiedzi, chciałabym podzielić się z Tobą pewną wskazówką – jeśli chcesz upewnić się, czy dobrze wymawiasz słowa i zwroty, które poznajesz podczas tego kursu, nagraj swój głos, a potem porównaj z moim nagraniem. Jeśli będą jakieś różnice w wymowie, od razu je zauważysz i będziesz mógł nad nimi popracować.

Tymczasem wróćmy do naszego pytania.

Na pytanie „Where are you from?”, odpowiemy: „I’m from…”. Wiesz już, że „I’m” oznacza „jestem”. „From” to nasze polskie „z”, czyli cała fraza oznacza „Jestem z...”. Ja na przykład powiedziałabym: „I’m from Wrocław”, co znaczyłoby: „Jestem z Wrocławia”.


W kwestii odpowiedzi może pozostańmy na razie przy miastach – nazwy państw poznasz na lekcji trzeciej. Jeśli chcesz, posłuchaj jeszcze raz powyższego nagrania i powtórz po mnie. Zwróć uwagę na to, że słowo Wrocław nie odmienia się tak, jak w języku polskim. Jego forma pozostaje niezmieniona. Dotyczy to wszystkich nazw miast.

A teraz sam dokończ poniższe zdanie zgodnie z prawdą:

I’m from...

Wyobraź sobie teraz taką sytuację: poznałeś jakiegoś obcokrajowca. Przywitaliście się, przedstawiliście się sobie wzajemnie, powiedziałeś mu, skąd jesteś i teraz chciałbyś go zapytać o to samo. Jak to zrobisz?

Podobnie jak wcześniej, wystarczą dwa słowa - tym razem: „And you?”, czyli „A ty?”.


Możemy więc do naszego dialogu dołożyć kolejnych kilka zdań. Raz jeszcze przeczytaj go sobie, w miejsce wielokropków wstawiając swoje imię i miasto, z którego pochodzisz - w myśl idei, że praktyka czyni mistrza :).

Ja tym razem trochę nazmyślam, dzięki czemu przy okazji dowiesz się, jak się nazywa po angielsku stolica Anglii – Londyn, czyli London.


- Hello! My name is Patrycja. And yours?
- My name is...
- I’m from London. And you?
- I am from...

Chciałabym uzupełnić nasz dialog o jeszcze jedno pytanie, ponieważ nie zawsze to miejsce, z którego pochodzimy, jest tym samym, w którym mieszkamy. Dlatego może Ci się przydać jeszcze pytanie „Where do you live?”, czyli „Gdzie mieszkasz?”.


Na to pytanie odpowiemy: „I live in...”, czyli „Mieszkam w...”.


Możesz na końcu takiego zdania dodać „now”, czyli „teraz”.


Po takiej wymianie zdań wypadałoby się uśmiechnąć i powiedzieć, że miło nam poznać naszego rozmówcę. „Miło” to po angielsku „nice”, a „poznać” to „meet”. „Miło cię poznać” będzie więc brzmiało: „Nice to meet you”.


„Również” to po angielsku „too”. Słowo to dodajemy na końcu zdania.


Zastanów się, jak powiedziałbyś: „Mnie również miło cię poznać”? Jeśli pomyślałeś: „Nice to meet you, too”, to masz w 100% rację!


A teraz odpowiedz na głos na moje pytania. Staraj się nie patrzeć wyżej, tylko sprawdzić co zapamiętałeś:

- Hello! My name is Patrycja. And yours?
- ........................................

- I’m from Wrocław. And where are you from?
- ........................................

- I live in London. And where do you live?
- ........................................

- Nice to meet you! (odpowiedz, że Tobie też)
- ........................................


I jak Ci poszło?



Mam nadzieję, że doskonale poradziłeś sobie z materiałem z dzisiejszej lekcji. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, zawsze możesz wrócić do odpowiedniego miejsca w tekście i jeszcze raz przeczytać moje wskazówki czy posłuchać nagrań.

Dziękuję Ci za uwagę i zapraszam na kolejną lekcję, a w międzyczasie do części z ćwiczeniami do dzisiejszych zajęć. W razie potrzeby zachęcam do korzystania ze ściągi.

Do zobaczenia,
Patrycja